Naukowcy stosują różne metody, aby zrozumieć, w jaki sposób zwierzęta widzą otaczający je świat. Jedna z metod wykorzystuje złudzenia optyczne, które często są dwuwymiarowymi reprezentacjami abstrakcyjnych obiektów. Ale co ze zdjęciami prawdziwych przedmiotów? Czy zwierzęta mogą postrzegać je jako trójwymiarowe? Pytanie to jest szczególnie interesujące w kontekście zwierząt żyjących w świecie stworzonym przez człowieka, pełnym zdjęć i obrazów. Wiemy, że psy potrafią rozpoznawać ludzkie twarze, a nawet emocje tylko na podstawie zdjęć. Jednak być może twarze mają tak wiele szczegółów, że brak trzeciego wymiaru nie jest problemem. Niedawno naukowcy postanowili przyjrzeć się bardziej bezpośrednio postrzeganiu trójwymiarowości przez psy, testując, czy dadzą się one nabrać na zdjęcie dziury.
Czy w tym stole jest dziura? Ja bym powiedziała, że tak. To zdjęcie przedstawia aparaturę użytą w eksperymencie. W tym przypadku jednak nie było dziury w stole, jest tylko jej zdjęcie na stole.
W doświadczeniu naukowiec wrzucił piłkę do papierowej tuby po lewej stronie i pozwolił jej potoczyć się po stole. W warunkach eksperymentalnych piłka przetoczyła się po zdjęciu dziury i wylądowała w pudełku po prawej stronie. Jeśli pies myślał, że w stole jest dziura, powinien być zaskoczony, że piłka do niej nie wpadła. Taki efekt niezgodności oczekiwań z rzeczywistością jest zwykle wykrywany poprzez pomiar, jak długo ktoś patrzy na niespodziewaną scenę (jeśli nie wierzymy własnym oczom, mamy tendencję do gapienia się). Dlatego naukowcy porównali reakcję psa w warunkach eksperymentalnych to jego reakcji w warunkach kontrolnych, gdy piłka wpadła do prawdziwej dziury w stole (była to dziura, której zrobiono zdjęcie użyte w warunkach eksperymentalnych).
32 psy zostały przetestowane pod kątem ich reakcji w warunkach eksperymentalnych i kontrolnych (w losowej kolejności). Gdy piłka się turlała po stole, psy patrzyły na nią przez większość czasu – wiadomo, że poruszające się piłki są atrakcyjne dla psów. Gdy piłka zniknęła z pola widzenia, to, na co psy patrzyły, różniło się w zależności od warunków. W warunkach eksperymentalnych psy skupiały się bardziej na części urządzenia z iluzoryczną dziurą. To potwierdza, że były zaskoczone i że postrzegały iluzoryczny otwór jako prawdziwy. W warunkach kontrolnych psy patrzyły bardziej na lewą stronę urządzenia, być może sprawdzając, czy pojawi się nowa piłka.
W tym eksperymencie wrażenie trójwymiarowość dziury na zdjęciu wynikało z perspektywy linii i cieniowania. Wydaje się więc, że te dwa elementy są wystarczające do postrzegania trójwymiarowości przez psy.
You can find the English version of this post here.
Zdjęcie aparatury eksperymentalnej z orygnialnego atrykułu naukowego: “Pictorial depth cues elicit the perception of tridimensionality in dogs“.
Zdjęcie psa Sonja Kalee from Pixabay.